آب، انرژی و محیط‌زیست

در سال 2002 مفهوم ردپای آب به منظور داشتن اطلاعات ارزشمندی در بخش تولید مطرح شد. ردپای آب یک کشور به عنوان حجم آب مورد نیاز برای تولید کالاها و خدمات مصرف شده به وسیله ساکنان کشور بوده و گستردگی استفاده­ی آب در ارتباط با مصرف مردم را نشان می دهد. ردپای آب داخلی حجم آب استفاده شده  از منابع آب محلی می باشد که معیار  و شاخص تناسب بشر در حجم آب مصرف شده و  یا آلوده شده می باشد. ردپای آب می­تواند به تولیدکنندگان کمک نماید که وابستگی آب را  با ریسکهای تجارت بدانند. ردپای آب خارجی حجم آب استفاده شده از دیگر کشورها برای تولید محصولات و خدمات وارد شده و مصرف شده به وسیله ساکنین کشور می باشد. بر این اساس سه تعریف وجود دارد:

1.       ردپای آب سبز: آبی از بارش است که در منطقه ریشه خاک ذخیره می شود. این حجم آب یا  تبخیر و یا تعرق شده و  یا در داخل گیاه جذب می شود. این آب با بخش کشاورزی، باغبانی و جنگلداری مرتبط می باشد.

2.      ردپای آب آبی: آبی است که از آب سطحی یا آب زیرزمینی نشات می­گیرد. این آب براي مصارفی نظیر آبیاري مزارع، بخشهاي شرب و صنعت مصرف شده و یا از تشکیلات آبی تبخیر شده و به تشکیلات آبی دیگر برمی­گردد.

3.      ردپای آب خاکستری: ردپای آب خاکستری، آلودگی های دارای منبع مشخص را که به صورت مستقیم از طریق لوله به آب تخلیه می شود یا به طور غیر مستقیم از طریق رواناب یا آبشویی خاک و یا سطوح نفوذ ناپذیر یا دیگر منابع به آب تخلیه می­شود مورد ملاحظه قرار می­دهد.  به عبارتی رد پای آب خاکستری حجم آبی است که به واسطه تولید کالا در بخش های مختلف کشور آلوده می­شود. نحوه محاسبه آب خاکستری معادل حجم آبی است  که برای رفع آلودگی آب و رسیدن کیفیت به سطح  استاندارد و قابل قبول نیاز است.