آب، اقلیم و محیط‌زیست

انسان بالغ روزانه به حدود1.5 تا 3 لیتر آب نیاز دارد و کیفیت آب از عوامل موثر بر سلامتی وی می­باشد. لذا امروزه کیفیت آب  به عنوان یکی از مشکلات زیست محیطی در نقاط مختلف جهان مطرح است. دربسیاری از مناطق یکی از مهم­ترین منابع تامین آب، آب زیرزمینی می­باشد. بر اساس گزارش یونسکو کل برداشت از منابع آب زیرزمینی در جهان در سال ۲۰۱۰ حدود ۱۰۰۰۰میلیارد مترمکعب برآورد شده که ۶۷ درصد آن به مصرف آبیاری، ۲۲ درصد مصارف خانگی و ۱۱درصد مصارف صنعتی می‌رسد و این بدان معناست که حدود ۲۵ درصد برداشت از منابع آب جهان از منابع آب زیرزمینی صورت می­پذیرد.

در ایران نیز بخش مهمی از منابع آب کشور به ویژه در بخش شرب از منابع آب زیرزمینی تامین می شود. کیفیت آب زیرزمینی با توجه به طول مسیر طی شده و فراوانی مواد انحلالی می­تواند در نقاط مختلف تغییراتی نموده و کاهش ­یابد. علاوه برآن برداشت­های بی­رویه از چاه­های آب و خشک­سالی و گسترش فعالیت­های کشاورزی و صنعتی منجر به افت سطح آب های زیرزمینی و تغییر کیفیت آب زیرزمینی شده و ورود آلاینده­هایی همچون سولفاتها و نیتراتها به سفره های آب زیرزمینی موجب تاثیرات منفی بر کیفیت آن شده است. لذا روند کاهش کیفیت آب شرب ممکن است در سال­های آتی با آهنگ بیشتری رشد کرده و آسیب­های جدی تری به منابع آب زیر زمینی کلان­شهر­ها وارد نماید.

تغيير در كيفيت آبهاي زيرزميني معمولا ناشی از مديريت غلط بهره برداري از آب زيرزميني است که موجب تخريب منابع آب و ساير منابع به صورت مستقيم و غيرمستقيم می­شود و این امر در مناطق خشك و نيمه خشك كه وابستگي به اين منابع بيشتر است، دارای تاثیر شدیدتری خواهد بود. از این رو بررسي كيفيت آب زیرزمینی و استفاده از الگوهای مدیریتی  مناسب مي­تواند به مديريت صحيح منابع آبي كمك نمايد.